Wat ik essentieel vind, is dat een paard goed kan bewegen en lekker in zijn lijf zit. Zowel mentaal als fysiek. Dit is mijn streven.
Hiervoor zijn er in mijn optiek een aantal punten noodzakelijk, waaronder dat het paard soepel en met minder pijn of ongemak kan functioneren. Het behandelen van het myofasciale systeem is daarvoor een voorwaarde.
Daarnaast is het belangrijk voor de biomechanica van het paard dat het paard een schoftlift kan maken. Daarvoor moet minimaal het paard los genoeg zijn in de CTO regio (CTO = cervicothoracale overgang = overgang van halswervels naar borstwervels) EN het paard in verticale evenwicht getraind.
Verder is het mijn visie dat een paard lengte behoudt in zijn hals en een correcte voorwaarts neerwaartse tendens aan kan nemen waarbij het paard de ruiterhand opzoekt, zijn onderlijn sluit en beide achterbenen dragend zijn. Uiteraard kost dit eindplaatje tijd en geduld.
Problemen in de hals van paarden komt heel veel voor. Ik vind de lengte in de hals van het paard dan ook erg belangrijk. Elk paard is anders en elke revalidatie is anders. Per paard bekijk ik wat er op dat moment het meest nodig is in de revalidatie van het paard.
Een paard wat fysiek verstrakt staat is moeilijker te trainen. Dit omdat fascies (fascie = bindweefsel) die verstrakt zijn simpelweg niet voldoende beweeglijkheid van de gewrichten toelaten. Op het moment dat een paard geblesseerd is geraakt en gerevalideerd zal moeten worden, kun je er eigenlijk vanuit gaan dat het paard verstrakkingen van de fascies heeft. Het is dus van belang om, voordat je een paard gaat revalideren, eerst het paard te behandelen en zijn fascies los te maken, voordat je de training gaat hervatten.