Mijn naam is Alexandra van der Hout. Ik ben van huis uit humaan fysiotherapeut vanaf 2007 en humaan manueel therapeut vanaf 2012. In de loop der jaren heb ik een hoop ervaring opgedaan en ontzettend veel cursussen gedaan zoals mobilisatie- en fascietechnieken, dry needling, voeding, etcetera. Na jarenlang in de humane revalidatie te hebben gewerkt, kriebelde het behoorlijk om de stap naar dieren te maken. Ik ben van jongs af aan stapelgek op dieren en ik ben ook een echt ‘paardenmeisje’. Voor mij was de link al zeer snel gelegd!
In 2014 kocht ik mijn eerste eigen paard, een 4-jarige schimmelruin. Hij had slechts enkele keren een zadel op zijn rug gehad en was verder een onbeleerd paard. Ik had nog niet eerder een paard vanaf dag 1 ingereden, maar ik houd wel van een uitdaging, dus "let’s go"! De eerste 1,5 jaar ging alles prima met hem. Op een dag haalde ik mijn paard uit de wei, en ik zag dat hij kreupel liep. Het was goed mis met hem! Ik dacht dat hij was uitgegleden in de wei, maar al snel werd duidelijk dat hij waarschijnlijk al zwaar overbelast was en dat het ‘slippertje’ in de wei de spreekwoordelijke emmer had doen overlopen. Na verschillende dierenartsen te hebben geraadpleegd (hoe frustrerend…) was er uiteindelijk één dierenarts die een diagnose stelde; het paard had forse schade aan zijn knie (meniscusletsel en een gat in het kraakbeen van zijn gewricht). De enige optie was opereren, met een kans van slechts 10% herstel tot recreatiepaard. Maar nogmaals; ik houd van een uitdaging en ik geef niet snel op, dus wij gingen ervoor.
Het was erop of onder. Ik koos voor erop, maar op voorwaarde dat ik alles op alles zou zetten om de revalidatie te laten slagen, want het was tenslotte onze enige kans. Een kans van 10% op herstel is namelijk niet echt veel en in de tussentijd had ik geleerd dat paardenknieën zeer slecht te revalideren zijn. Echter, ik had geen idee hoe ik mijn paard het beste kon revalideren en via via kwam Karin Leibbrandt, dierenarts en revalidatietrainer, op mijn pad. Samen met haar ben ik mijn paard gaan revalideren. Van stokkreupel na de operatie naar ruimschoots acceptabel tot nu. Hij heeft nog altijd een zwakke knie met schade en artrose, maar ik heb hem zelf gerevalideerd met bloed, zweet en liters aan tranen. Hij is happy. Ik dus ook.
Bij Karin Leibbrandt ben ik de opleiding 'Revalidatie- en sporttrainer voor paarden' gaan volgen bij EquiCare Plus. In de tussentijd ben ik een hoop wijzer geworden op alle vlakken van het paard: anatomie, biomechanica, fysiologie, stofwisseling, zenuwstelsel, orgaanstelsel, pathologie en blessures. Na een paar maanden werd dat al snel aangevuld met het serieuzere werk. Deze opleiding heb ik gecombineerd met alle kennis, gevoel en ervaring uit de humane revalidatie. Dit heb ik aangevuld met een stapel aan zelfstudie over paardenrevalidatie en behandeltechnieken, waarvoor ik tevens cursussen heb gedaan. Ik begon het steeds leuker te vinden en voor mijn gevoel legde dit 'het puntje op de i' wat ik in de humane revalidatiewereld miste; mijn liefde voor paarden. Deze liefde combineer ik graag met mijn kennis en ervaring in de revalidatie, aangevuld met behandeling en training op een gezonde, paardvriendelijke en biomechanische wijze bij paarden.