Welk plaatje vindt jij mooier? Foto 1 (links) of 2 (rechts)?
Natuurlijk vind ik zelf foto 2 ‘mooier’. Om uit te leggen waarom en wat mijn gevoel er achter is, gaan we eerst eens kijken naar het verschil in biomechanica van beide houdingen.
Het woord ‘mooier’ heb ik trouwens bewust tussen haakjes geplaatst. Dat heeft als reden dat op de tweede foto het plaatje ook niet helemaal klopt (zie jij waarom?).
Desondanks vind ik foto 2 wel een veel mooier beeld geven.
Op foto 3 heb ik in het rood aangegeven wat ik vind dat er aan het plaatje niet klopt:
Met de lange rode lijn is het verloop van de wervelkolom aangegeven. Je ziet dat er scherpe bochten ontstaan (zie de rode cirkels) bij de eerste halswervels net achter de oren, bij de CTO regio rond het schouderblad en bij de lendenen (lage rug). Deze scherpe bochten geven druk op de wervels en dat wil je in principe niet, want teveel druk op de wervels kan problemen in die regio geven. Dat zien we terug in de fascies, en later kan dat terug komen in de vorm van artrose, synovitis, bursitis, verkalkingen rond de aanhechtingen op de schedel, kissing spines, etc etc.
Daarnaast zie je wanneer je kijkt naar de biomechanica dat een paard wat kort in de hals loopt, geen ruimte heeft om onder te treden met het achterbeen, want het paard maakt geen schoftlift. Zouden we dit toch vragen aan het paard door bijvoorbeeld meer been te geven, dan moet het paard gaan compenseren in het bewegingspatroon en compensaties kunnen leiden tot problemen.
Op foto 4 heb ik in het groen aangegeven wat ik beter vind aan het beeld.
Met de lange groene lijn is wederom het verloop van de wervelkolom aangegeven. Je ziet dat de lijn van de wervelkolom veel rechter is dan op de foto met de rode lijnen. Wat dat voor functie heeft, ga ik verder vertellen in mijn volgende post. Je ziet dus minder kronkels en boogjes in het verloop van de wervelkolom; het paard wordt op lengte gereden. Hierdoor is er minder drukbelasting oftewel compressie op de wervelkolom en dus op de wervels. En minder compressie op de wervelkolom geeft minder problemen in de wervelkolom (en daarmee ook minder problemen elders in het lijf). En minder problemen geeft een blijer paard. 😁
Daarnaast zien we dat het paard makkelijker kan ondertreden met het achterbeen als je kijkt naar de lijn vanaf de heup naar de grond toe; het paard begint al iets meer te dragen. Het paard is op deze foto voornamelijk nog horizontaal uit balans. Volgende stap in de training is het werken hieraan zodat het paard leert om meer gewicht op achter te brengen, de onderlijn leert te sluiten en meer gaat dragen in plaats van stuwen.
Verder lijkt het op de foto 1 alsof de pony de oren naar voren heeft waardoor je denkt dat ze blij is. Maar kantel je de foto waardoor haar hoofd recht is, dan zie je dat ze haar oren strak en gespannen heeft. Op foto 2 zijn de oren naar achter gericht, maar lijkt het alsof ze meer ontspannen zijn en vanuit deze ontspanning zijn ze in positieve zin meer gericht op de ruiter. Overigens had deze pony veel problemen in de regio van de eerste halswervels en rond haar oren. Je snapt nu waarom… 😉
Nu je weet wat de training op foto 1 doet met de wervelkolom van jouw paard (en dus met de rest van je paard), vind je dit dan nog steeds een goede trainingsmethode? Ik namelijk niet, en aan de reacties te zien op mijn post op facebook was gelukkig vrijwel iedereen het met mij eens! 😁👏