Revalidatie Truus
In april ben ik samen met haar eigenaren begonnen met de revalidatie van deze super lieve dame. De revalidatie bestond uit een combinatie van behandeling en training.
Deze dame is een voorbeeld van hoe een extreem (hypermobiel) getalenteerd paard op jonge leeftijd door vorige eigenaren te zwaar belast is geweest en op 7-jarige leeftijd al op Z2 niveau is uitgebracht. Ze is begin dit jaar op 10-jarige leeftijd (veel te jong!!!) gediagnosticeerd met halsartrose tussen de 6e en 7e halswervel, maar eigenlijk speelde er nog wel meer als je kijkt naar haar hele houding.
Maar, als je kijkt naar de foto's van mei en juli en hoe ze is opgeknapt... dan wordt mijn paardenhart weer heel erg blij!!!
De grootste verschillen:
- Hoofd: kijk naar haar koppie. Ze was afgesloten en in zichzelf gekeerd. Inmiddels berichten de eigenaren dat ze vrolijk is en zelfs bijdehante praatjes begint te krijgen. Haar ogen staan veel meer ontspannen en haar hele uitstraling is veel zachter.
- Mond: eerder was ze erg onrustig op het bit; mond open, onrustig met haar tong en spanning. Eerder werd ze op een halster gelongeerd, afgelopen week is ze weer op een bit gelongeerd en raad eens? Het ging goed!
- Hals: Wat mij het meest opvalt is haar hals. Eerder was deze zeer matig bespierd en heel strak, je ziet aan haar dat ze erg haar hoofd en hals vast houdt. Alsof ze er nauwelijks mee DURFT te bewegen. Op de tweede foto heeft ze meer bespiering in haar hals en het geheel oogt veel zachter. Je ziet nog op de eerste foto dat ze haar thorax en hals in een gestrekte toestand houdt. Op de tweede foto begint ze deze meer op te bollen, zoals je wilt bij een paard dat correct 'over de rug' loopt.
- Schoft: de kuil voor en na de schoft: ze maakte geen schoftlift en daardoor zakte haar gehele wervelkolom tussen de schouderbladen naar beneden. Je ziet het verschil op de foto's in haar schoftregio voor en na de schoft. Voor de getrainde ogen zie je dat ze ook horizontaal uit balans was; op de tweede foto is ze meer van de voorhand af.
- Rug: de lendenen waren fors opgebold. Op de tweede foto zie je dat de lendenen minder opgebold zijn.
- Bekken: haar bekken was verkrampt en naar achter gekanteld. Het bekken staat nu in een neutralere stand.
- Schouders: ze komt meer vanuit haar schouders naar voren. Dat heeft mede te maken met dat ze een schoftlift maakt omdat haar shoulder sling losser is. De pas naar voren is groter.
- Achterhand: aan de achterhand zie je dat ze nu meer kan ondertreden; het achterste been komt verder naar voren. Door de schoftlift is hier ruimte voor. Het achterbeen is actiever en ze stuwt minder.
Op beide foto's loopt ze aan een losse longeerlijn, zonder correcties; ze loopt zoals ze zelf wil lopen. De verschillen die je ziet is dus allemaal terwijl ze nog niet eens optimaal in balans is. Dat belooft nog goede dingen voor deze knappe dame! ❤️
Veel dank en loftrompetten voor haar huidige eigenaren. Deze merrie is in ontzettend goede handen bij eigenaren die veel geduld hebben en enorm bereidwillig zijn om haar revalidatie zo goed mogelijk te laten verlopen.
(Excuses voor de onscherpe beelden, de foto's zijn ingezoomd.)
