Revalidatie Ko

Struikelen & singelnijd

Kobus is een 19 jarige ruin wat fasciaal verstrakt was. Hij struikelde veel, was bekend met singelnijd en tijdens het rijden erg zwaar op de hand.

In september 2019 kwam Kobus bij mij in training, een 19 jarige ruin. Kobus is sinds 4 jaar bij zijn huidige eigenaar. Kobus had verschillende bijrijders, zij trainden voornamelijk dressuurmatig. De klacht van de eigenaar was dat Kobus veel struikelde, meer met de voorbenen maar ook met de achterbenen. Ook gaf de eigenaar aan dat Kobus singelnijd heeft. Tijdens het aanleggen van de singel raakte Kobus geïrriteerd, begon hij te bijten en ging hij knarsetanden. Tijdens de training gaf de eigenaar aan dat Kobus tijdens het rijden erg zwaar op de hand is en dat hij licht onregelmatig was met zijn rechter achterbeen.

De eigenaar had de intentie om Kobus te laten onderzoeken, maar heeft eerst mijn visie en onderzoek afgewacht. De eigenaar had het idee dat als Kobus niet zou verbeteren, dat Kobus dan met pensioen zou gaan. Kobus heeft in zijn medische voorgeschiedenis 3 winters achter elkaar longontstekingen gehad waarvoor hij door de dierenarts is behandeld en medicatie heeft gekregen. Voorheen stond Kobus in de winter op stal. Kobus is in augustus 2019 verhuisd naar een paddock paradise met veel frisse lucht. Een bijkomende klacht van de eigenaar is dat Kobus nog veel hoest, zowel in rust als tijdens de training.

Uit het eerste onderzoek bleek dat de fascies over vrijwel zijn hele lichaam verstrakt waren en iedere aanraking was pijnlijk. Hem verzorgen met een harde borstel was niet mogelijk; ook de oppervlakkige fascies waren te pijnlijk. Met name de fascies bij de schouders, CTO, borst en singelregio (het gebied waar veel fasciale lijnen bijeen komen en elkaar kruisen) waren pijnlijk. Toen ik in het begin naar Kobus keek kon ik heel duidelijk het bovenlijnsyndroom terug zien. Kobus had zijn gewicht erg op de voorhand, zowel de voorbenen als de achterbenen stonden onderstandig. Op de foto zie je dat hij in zijn voorhand hangt, wat ook verklaarde waarom hij zo zwaar op de hand was tijdens de training.

In het bewegingsonderzoek had Kobus weinig mobiliteit in zijn wervelkolom, met name de hals, schouders en schoftregio waren beperkt en hij had een geblokkeerde CTO. Ook de schouders en het bekken bewogen zeer matig. Kobus liep met zijn achterbenen in ‘catwalk’ stijl; hij kruiste zijn achterbenen voor elkaar. De hoefbeenbalans van zijn achterhoeven waren niet correct (zie foto). Kobus liep meer over de buitenkant van zijn hoef waardoor de hoef aan de buitenzijde sneller afgesleten was en hij hierdoor zijn voet naar voren en naar binnen moest plaatsen.

In de training bleek dat Kobus verticaal en horizontaal uit balans was en geen lateroflexie aan kon nemen. Kobus is een rechtsgebogen paard; hij nam meer gewicht op zijn linker schouder en zijn lichaam vormde een krom banaantje. Kobus lijkt ooit geleerd te hebben om wel te dragen met zijn achterhand, maar zonder schoftlift te maken. Hij kon niet op correcte wijze dragen met zijn achterhand.

Wat we voor Kobus het belangrijkst vonden, was dat hij weer losser werd in zijn lijf zodat hij minder pijn had. Of de revalidatie wel of niet zou slagen; zowel de eigenaar als ik vonden het belangrijk dat hij met minder pijn en verstrakkingen met pensioen zou gaan, als het dan daarop aan zou komen. Ik ben gestart met een aantal fascia release behandelingen waarbij ik ben begonnen met de voorkant behandelen: zijn hals, schouders, borst, CTO en de singelregio. In latere behandelingen heb ik zijn achterhand ook mee genomen. Doordat dit voorste deel zo vast zat, kon hij aanvankelijk geen schoftlift maken en zijn voorbenen naar voren plaatsen. Hij viel op de voorhand, werd daardoor zwaar op de hand en struikelde. Door de behandelingen knapte hij in een maand tijd dermate op dat ik besloot om in overleg met zijn eigenaar de training op te pakken. 

Na een maand ben ik begonnen met hem vanaf de grond trainen. Eerst heb ik gewerkt aan het herstellen van het verticale evenwicht. Kobus is een heel wijs paard en dat pakte hij snel op! Ik kon aan Kobus merken dat hij het verticale evenwicht in het begin onwennig vond, maar uiteindelijk heel prettig en al heel snel zocht hij uit zichzelf het verticale evenwicht op.

Foto boven: Kobus verticaal uit evenwicht.
Foto onder: Kobus verticaal in evenwicht.

Na een week of 8 grond- en longeerwerk ben ik hem onder het zadel verder gaan trainen. Ook hierbij heb ik eerst gewerkt aan het verticale evenwicht, want met mijn gewicht op zijn rug raakte hij in het begin weer verticaal uit balans. Toen hij dit onder de knie had, ben ik onder het zadel verder gaan werken aan de lateroflexie, zijn horizontale evenwicht en het leren sluiten van zijn onderlijn.

Zo langzaam aan begon Kobus steeds soepeler en sterker te worden in zijn lichaam. Hij leerde een schoftlift te maken doordat hij verticaal in evenwicht kwam, hij leerde rechter te worden in zijn lichaam en op correcte wijze te dragen met zijn achterhand. En een knap paard was het al, maar hij is zowaar nog veel knapper geworden. Op de foto zie je hoe Kobus er na 7 maanden uit zag. Wat een metamorfose!

Deze metamorfose is bereikt door een combinatie van fascie release technieken, training waarbij hij geleerd heeft zichzelf in balans te brengen, de hoefbeenbalans is gecorrigeerd (zie foto), de huisvesting is veranderd en zijn voeding is aangepast. Ko kreeg een muesli dat voornamelijk bestond uit haver en granen. Kobus krijgt nu een vitamine- en mineralenmix wat suiker- en graanvrij is. Kobus heeft afgelopen 3 winters longontstekingen gehad, maar dat heeft hij deze winter niet gehad.

Doordat zijn fascies veel losser zijn geworden en hij geleerd heeft om verticaal in evenwicht te lopen, kan hij een schoftlift maken, is er gewicht naar de achterhand verplaatst en kan hij zijn voorbenen naar voren plaatsen waardoor het struikelen aanzienlijk is verminderd. Inmiddels is Kobus op 2 pinken te rijden, is hij niet meer zwaar op de hand en de onregelmatigheid met het rechter achterbeen is zo goed als weg. Het struikelen doet Kobus nog een enkele keer, met name als het een beetje lastig wordt in de training. Doordat alle fascies rondom de singel, schouders en rug losser zijn, is de singelnijd zelfs helemaal verdwenen. De catwalk is verminderd, mede doordat de hoefbeenbalans is verbeterd en daarmee zijn achterbenen rechter onder zijn lichaam geplaatst kunnen worden.

Wat mij betreft een geslaagde revalidatie en voorlopig gaat Ko nog niet met pensioen!

     .